در تجارت مهد کودک، گیاهان به طور کلی در گلدان های پلاستیکی گرد یا مربع رشد می کنند. گلدان سفالی طرح ادمک برخی از سازمان ها (مانند انجمن سلطنتی باغبانی) استفاده مجدد از گلدان ها و سینی های گیاهی (پلاستیکی) را در مراکز خرده فروشی خود تشویق می کنند.
در برخی از مراکز باغ (یعنی کشت خوراکی)، این کار به این صورت انجام می شود که گلدان های پلاستیکی در حال رشد از مرکز باغ خارج نشوند و به سادگی گیاه را در داخل یک آستین مقوایی (یا روزنامه) برای حمل و نقل قرار دهید.
گلدان های ذغال سنگ نارس و گلدان های کاغذی نیز مورد استفاده قرار می گیرند، و مزیت تسهیل نشاء را دارند زیرا نیازی به بیرون کشیدن آن ها از ظرف برای اهداف کاشت ندارند (به جای کل ظرف و گیاه). مستقیم کاشته می شود).
همچنین برای اهداف فروش، نیازی به بازیابی ظرف نیست، زیرا قابل تجزیه زیستی است و نمی توان و نیازی به استفاده مجدد یا بازیافت ندارد.
برخی از انواع با تمرکز بر سبزیجات وجود دارند، در حالی که سایر سیستم های گلدان کاغذی وجود دارند که بر گیاهان بزرگتر (مانند درختان، نیشکر و غیره) تمرکز می کنند.
در آتن، در جشنواره باغ های آدونیس، گلدان های سفالی را به دریا می انداختند. تئوفراستوس 371 287 قبل از میلاد ذکر می کند.
که گیاهی به نام چوب جنوبی پرورش داده می شد و در گلدان تکثیر می شد، زیرا رشد آن مشکل بود.بالای گلدان زیر لبه معمولاً به عنوان شانه یا یقه شناخته می شود و می تواند به جابجایی کمک کند.
اندازه گلدان تا حدی اندازه گیاهان را تعیین می کند. به طور کلی، گیاهان کاشته شده در گلدان های بزرگتر در نهایت بزرگتر می شوند. به طور متوسط گیاهان 40 تا 45 درصد در زیست توده برای دو برابر شدن حجم گلدان افزایش می‌یابند.
این تا حدی به دلیل دسترسی بیشتر مواد مغذی و آب در گلدان های بزرگتر است، اما همچنین به این دلیل است که ریشه ها کمتر به گلدان بسته می شوند.
این بدان معنا نیست که همه گیاهان در گلدان های بزرگتر بهتر رشد می کنند. مخصوصاً برای ساکولنت ها مهم است که خاک برای مدت طولانی مرطوب نباشد، زیرا ممکن است باعث پوسیدگی ریشه آنها شود.
هرچه این گیاهان نسبت به حجم خاک کوچکتر باشند، زمان بیشتری برای استفاده از تمام آب گلدان نیاز دارند. گیاهان بونسای نیز عمداً در گلدان های کوچک کاشته می شوند.
نه تنها برای زیبایی، بلکه به این دلیل که عرضه کم مواد مغذی برگ ها را کوچکتر و رشد را کاهش می دهد. از آنجا که آنها اغلب به اندازه ساکولنت ها به خشکی مقاوم نیستند، این بدان معناست که آنها باید اغلب آبیاری شوند.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.