تا زمانی که حاوی چرم تبریز یا سایر محصولات حیوانی نباشد، می توان آن را گیاهخوار توصیف کرد. به گفته هلن پالمر، مدیر مواد در پیش بینی روند WGSN، چنین لباس ها، لوازم جانبی و کفش ها در نیمه اول سال 2019 در خرده فروشی های ایالات متحده افزایش 54 درصدی داشته است.
کفش‌ها بیشترین سود را داشتند، در حالی که کاهش کفش‌های چرمی به‌ویژه مشهود بوده است. پالمر گفت: «برندهای لباس در تلاش هستند تا با خریدار جوان‌تر و آگاه‌تر از محیط زیست هماهنگ شوند. و در پشت این آخرین روند، قدرت ستاره‌ای وجود دارد: مگان مارکل با کفش‌های کتانی Veja دیده شده است که از پلاستیک بازیافتی و ذرت ساخته شده‌اند.
جدای از لباس های وگان، انتخاب بین خرید شلوار یوگا مبتنی بر سوخت فسیلی یا پوست پستانداران سوال دیگری را ایجاد می کند: کدام یک برای محیط زیست بدتر است؟
Huantian Cao، استاد مطالعات مد و پوشاک در دانشگاه دلاور، گفت که هر دو دارای اشکالاتی هستند. محصولات مصنوعی مبتنی بر پتروشیمی مشکلات پایداری مشابه پلاستیک دارند و حتی ممکن است بدتر باشند. هر بار که آن شلوارهای کشدار را می شویید، ریزدانه های پلاستیکی و ریز فیبرها از زهکشی به رودخانه ها و اقیانوس ها سرازیر می شوند.
در حالی که چرم یک ماده طبیعی است، از دامداری به دست می آید. این صنعت تولید گازهای گلخانه ای متان از گاوها و رواناب پر از زباله می کند. در همین حال، بیشتر پوست های ایالات متحده به کشورهایی صادر می شود که مقررات زیست محیطی سخت تری دارند، جایی که با مواد شیمیایی خشن از جمله سولفات کروم دباغی می شوند.
کائو که یک ابتکار عمل پوشاک پایدار را نیز اجرا می کند، گفت: حتی بدتر از آن، این فرآیند آب زیادی مصرف می کند. تحقیقات مداومی برای یافتن روش‌های برنزه‌سازی سازگار با محیط زیست، مانند استفاده از عصاره‌ها و آنزیم‌های گیاهی وجود دارد. اما در حال حاضر، او گفت، این ماده شیمیایی محصول بهتری ایجاد می کند.
انسان ها از زمان های ماقبل تاریخ پوست ها را برای ساختن چرم دباغی می کردند و از آنها برای پوشاک و سرپناه استفاده می کردند. محصولات جانبی لاشه گاو مانند استخوان، خون و چربی به صابون، کود، ژلاتین، داروها و سایر محصولات ختم می شود. اما چرم همیشه ارزشمندترین محصول جانبی بوده است.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.