گندم نان یکی از مهمترین محصولات در جهان است. اهلی شدن آن مصادف با آغاز کشاورزی است و از آن زمان تاکنون دائماً تحت انتخاب انسان بوده است.
پرورش آن به دنبال هزاران سال از کشت بوده است، گاهی اوقات با انتخاب ناخواسته در صفات تطبیقی، و بعداً با اعمال فشارهای انتخابی عمدی اما تجربی.
برای بیش از یک قرن، پرورش بذر گندم بر اساس علم استوار بوده و به دلیل زراعت مزرعه و بهبود برنامه های اصلاحی، دائماً در حال تکامل بوده است. هدف از این کار بررسی مختصر اصلاح نژاد گندم با تاکید بر پیشرفت های فعلی است.
بهبود پتانسیل عملکرد، مقاومت/تحمل در برابر تنش‌های زیستی و غیرزیستی و کیفیت پخت، اولویت‌های پرورش این غلات بوده است، با این حال، اهداف جدیدی مانند افزایش تقویت زیستی در حال ظهور است. تنوع ژنتیکی محدود و پیچیدگی ژنوم آن مانع از پیشرفت اصلاح نژاد و کاربرد بیوتکنولوژی شده است.
رویکردهای قدیمی، مانند ورود گونه های نسبی، جهش زایی، و پرورش هیبرید به شدت دوباره ظاهر می شوند که انگیزه آن انباشت دانش و فناوری های جدید است.
انقلابی در مورد استفاده از نشانگرهای مولکولی رخ داده است که به موجب آن هزاران گیاه را می توان به طور معمول برای هزاران مکان ژنوتیپ کرد. پس از 13 سال، توالی ژنوم مرجع گندم و حاشیه نویسی بالاخره تکمیل شد و در حال حاضر در دسترس جامعه علمی است.
تراریخته، یک رویکرد غیرمعمول برای بهبود گندم، هنوز هم ابزاری بالقوه است، اما با ویرایش ژن جایگزین می‌شود، که فناوری آن به همراه انتخاب ژنومی، اصلاح سرعت، و فنوتیپ‌سازی با توان بالا، جدیدترین مرزها را برای بهبود آتی گندم تشکیل می‌دهند.
کشاورزی و اصلاح نباتات دائماً در حال تکامل هستند، گندم نقش عمده‌ای در این فرآیندها داشته است و در دهه‌های آینده نیز ادامه خواهد داشت.
گندم نان یکی از مهم ترین گونه های زراعی است که مسئول ظهور و توسعه کشاورزی است و بخش بزرگی از جمعیت جهان را در طول قرن ها تغذیه کرده و به تغذیه ادامه می دهد.
گندم طی 8000 تا 10000 سال گذشته، زمانی که این گونه برای اولین بار به وجود آمد، توسط انسان بهبود یافته است. در ابتدا به روشی ناخودآگاه، سپس به عمد، اما تجربی، و سپس، برای بیش از یک قرن، بر اساس دانش علمی اتفاق افتاد.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.